keyboard_arrow_up

Het oude ambacht van schilderen in een nieuw jasje

 4 juli 2012 1 min. leestijd
Evert Thielen (Venlo 1954) tekent al vanaf de tijd dat zijn grootvader hem verhalen vertelde. Van die verhalen maakte hij tekeningen. Schilderen doet hij sinds zijn tienertijd, toen hij in de ban raakte van de muziek van Richard Wagner. Hij zocht naar een vertaling in schilderkunst van Wagners Gesamtkunstwerk en vond die in de middeleeuwse drie- en veelluiken.

Drieluik "Het verlangen"

Technisch gezien was het schilderen van een veelluik te hoog gegrepen voor een scholier en waren de onderwerpen te complex. Maar eenmaal op de kunstacademie studeerde Thielen op elk aspect afzonderlijk, onderwerp zowel als techniek. De kunst van Jan van Eyck diende als voorbeeld, zeker nadat hij betrokken was geraakt bij het natuurwetenschappelijk onderzoek naar technische aspecten van Van Eyck?s bekendste werk, het Lam Gods. Van toen af aan stelde Thielen zich ten doel om eigentijdse veelluiken te maken met de technische middelen van de 15de eeuw. Zowel zijn verf, alsook de grondering en het vernis maakt hij zelf.

In deze techniek maakt Evert Thielen schilderijen waarin de werkelijkheid zo levensecht mogelijk wordt geregistreerd. Ondanks het gebruik van een eeuwenoude techniek zijn de mensen die hij portretteert herkenbaar als mensen van onze tijd, de situaties zijn die van nu, de entourage van zijn onderwerpen is hedendaags. Door het gebruik van oude schilderstechnieken verbindt Thielen traditionele thema?s en ambachten met een beeldtaal van nu.
Klik hier om naar de galerie te gaan
Meer werken in de galerie
Dit artikel verscheen 12 jaar geleden voor het eerst. Mocht je onverhoopt een onvolkomenheid zien, neem dan contact met ons op door middel van onderstaande knop.
Mail de redactie