keyboard_arrow_up

Aston Martin DB9

Al een tijdje was ik een bezorgd man. Van de foto's was het al duidelijk dat Aston Martins DB9 mooi was, maar zou het ook een equivalent kunnen zijn voor de term Brits? Zou het een uit hout en staal gemaakte vuist zijn in een lederen handschoen? Zou het een echte Aston Martin zijn?
 Jeremy Clarkson 13 juni 2012 6 min. leestijd
Het bewijs leek niet in die richting te gaan. De personele bezetting van de fabriek lijkt erg op een vergadering van de VN. De eigenaren zijn Amerikanen (Ford red.), de belangrijkste ontwerper is een Deen, een Japanner probeert de zaak in goede banen te leiden en de touwtjes zijn in handen van een Duitse dokter die naar de naam Ulrich Bez luistert.

Deze dokter kwam vanmorgen voorbij voor een kopje koffie, met als doel al mijn bezorgdheden weg te nemen, maar daar slaagde hij totaal niet in. Een half uur lang besprak hij (overdreven detaillistisch) over hoe de auto gemaakt werd. Ik leerde dat alles aan elkaar wordt gelijmd volgens een Noors systeem en dat de voorkant met behulp van bouten aan het chassis is bevestigd. Verder kreeg ik te horen hoe elk individueel paneel ontworpen en ik dacht: "Help, ik blijf hierin!"

Maar hij was nog niet klaar! Het volgende half uur kreeg ik een college over de versnellingsbak. In tegenstelling tot de "Wankwish" (zoals hij de Vanquish noemde, kun je vanaf het stuur een automatische versnellingsbak bedienen en geen handgeschakelde. Dit is beter, zo vertelde hij, omdat je je bij het Wankwisch systeem continu op het schakelen moest concentreren en als je dat niet deed, dan ging de versnellingsbak aan flarden.

Toen was de motor aan de beurt en ik snakte naar een volgende kop koffie om wakker te kunnen blijven. Het is de zelfde V12 van 6 liter als in de Wankwish ligt, maar de VN delegatie uit Botswana heeft met de boordcomputer zitten spelen en hierdoor is de motor rustiger geworden. Natuurlijk gaf Bez me een uitgebreid verslag over alle stappen en beweegredenen die genomen waren om tot het uiteindelijke ontwerp te komen.

Dat is nou precies het probleem met Duitsers. Ze houden van het analyseren van elk detail en elk onderdeel van de auto. Dit is op zich prima maar er zit ook een negatieve kant aan en het bewijs wordt geleverd door de verschrikkelijk saaie BMW 6 serie.


Reclame makers zullen je vertellen dat het bij verkopen van auto's het erop aan komt om één woord aan een merk te koppelen. Zo koop je als je veilig wil rijden een Volvo. Als je een betrouwbare auto wil, dan koop je een Volkswagen en als je klein geschapen bent dan koop je een BMW.

Ik heb altijd het idee gehad dat een Britse auto "traditioneel" is. Wij al een natie houden niet van veranderingen. Toen de duikboot werd uitgevonden werd bijvoorbeeld, werd deze door de top van de marine bestempeld als beneden ons niveau en niet getuigen van klasse. Hetzelfde zien wij min of meer terug bij onze auto's. Ze zijn allemaal terug te herleiden naar de Blower Bentley die de toon zette als groot, zwaar, krachtig en groen.

Alles van Bristol tot en met de Vanden Plas Allegro en van de oude Aston Vantage tot de de Jaguar XJ6 lijken van buiten op de Spitfire en op een landelijke pub aan de binnenkant. Heel veel donkere kleren, veel zwaar hout en heel weinig natuurlijk licht. De helft van de Britse ontwerper zou lievere een openhaard in een auto monteren dan plaats van de conventionele verwarming.

"Onzin", zei Bez. "Natuurlijk komen er nog steeds toeristen om het wisselen van de wacht te zien, maar verder is het land echt verandert. Zo heb je in Londen het symfonie orkers en die doen momenteel heel wat ander dan dat ze 10 jaar geleden deden.

Hij zegt dat discipline dé enige echte Britse traditie is. "Dat zie je terug bij jullie leger, maar met discipline alleen kom je er niet. Kijk maar naar jullie voetbal elftal. Je kunt zo nog zo veel discipline bij brengen, maar je hebt ook creativiteit nodig. Dat is de bijdrage van David Beckham aan het team".

Al dit alles deed bij mij een alarmbel rinkelen. Hij was aan het beargumenteren dat de DB9 net zou moeten zijn als het nieuwe Tate museum, waarvan ik denk dat het net zo Brits is als een café in Zurich. Blank hout, gedistingeerd design en zink zijn Europees en dat is prima als je meubels maakt, maar het is niet Brits.

Uiteindelijk hebben we onze discussie maar beëindigd en ik werd mee naar buiten genomen om de auto te gaan bekijken. Hij is niet zo mooi als de oude DB7, maar hij uit op te smullen. Laat ik het zo zeggen. De DB7 was net als Liz Hurley. Een klassieke schoonheid met een vleugje feminisme. De DB9 is meer als George Clooney.

Toen ik de deur opende werd ik gelijk gerust gesteld. Het dashboard en de bekleding was uitgevoerd in een kleur die me erg deed denken aan een placenta. Het paste totaal niet bij het gebruikte hout en metaal. Het lijkt gelukkig nog steeds meer op een café dan op een vertrekhal.

Toen ik ging zitten werd het nog beter. De knoppen voor het bedienen van de elektrisch verstelbare stoelen leken door mijzelf ontworpen en de pomp van de stuurbekrachtiging lied luidruchtig van zich horen toen ik aan het stuur draaide. Bez had een erg Britse verklaring voor deze ervaring. "O, dat doen ze allemaal", zo zei hij. Op de manier waarop hij dat zei kon ik opmaken dat degene die hiervoor verantwoordelijk was standrechtelijk geëxecuteerd was. Hij gaat tevens aan dat deze problemen niet aanwezig zouden zijn bij de auto's die naar klanten gingen en dat je zelf kunt bepalen hoe het interieur eruit gaat zien.

Vervolgens draaide ik de sleutel om en drukte op de startknop en reed weg. Bij de eerste bocht was ik er al volkomen zeker van, ik was in een Aston.

Wanneer je in een Ferrari aan het stuur draait dan communiceert deze bijna telepathisch met de voorwielen. De hele auto geeft je het gevoel dat hij nagenoeg vanzelf rijdt. In de DB9 daarentegen wordt je een onderdeel van het proces. Je moet handmatig ervoor zorgen dat de auto op de weg blijft. En als je alle goed doet, en dat gaat bijna vanzelf, want deze auto is rijdt als een droom dan krijg je een heerlijk gevoel over je heen.

Als je uit de bocht komt dan trap je het gaspedaal tot op de bodem en de uitlaat laat een perfect gegrom horen als 450 paardenkrachten de versnellingsbak raken, die aan de achterkant gemonteerd is voor een betere gewichtsverdeling. Het geluid is niet zo sterk dat het gaat vervelen, maar is ook niet zo stil dat je het gevoel kunt krijgen dat je per ongeluk een wasmachine gekocht hebt.

Verder is de auto nagenoeg helemaal in balans.

Iemand van twintig zal zeggen dat hij te zacht is afgeveerd. Iemand van zeventig zal het te hard vinden. Maar voor iemand van in de veertig, die deze dingen gaan kopen, is deze auto perfect afgeveerd.

Wanneer je naar de grens gaat dan kun je het buitenwiel naar grip voelen zoeken, maar als je over een Briste B-weg rijdt dan blijft het geluid in de auto binnen de perken en schudden je nieren niet door heel je lichaam.

En "boy oh boy" wat is die auto snel. Het boekje zegt dat hij van 0 tot 100 gaat in 4,9 seconden en dat de topsnelheid bij 300 kilometer per uur bereikt wordt, maar als je de door het platteland rijdt, lijkt het alsof het veel sneller gaat.

Lang geleden kreeg ik de mogelijkheid om achter de stuurknuppel van een P51 jachtvliegtuig uit de tweede wereldoorlog te kruipen. Dat vliegtuig hotste en klotste verschrikkelijk, maar altijd was er het prachtige grommende geluid van de Merlin motor. Nu, zo voelt een DB9 ook aan. Het voelt als een jachtvliegtuig. Het voelt als alles was de mensheid weet over vermaak, machines en technologie eindelijk is samengebracht in een orgasme van absolute en totale harmonie.

En natuurlijk. In de auto heb je een navigatiesysteem van Volvo en die werkt, de stereo installatie klinkt en werkt subliem en er is voldoende bewegingsruimte. Okay, achterin is het een beetje krap, maar voorin zit als een vorst.

Dus Bez heeft het 'm toch geflikt. Hij heeft de traditionele kwaliteiten van een Britse automobiel weten te behouden, maar heeft dit met Duitse techniek vermengt zodat het één groot feest geworden is. Een traditionele omgeving dat een geheel nieuw geluid laat horen.

Met als gevolg dat Bez een auto heeft afgeleverd waarvoor maar één woord bestaat. Als je een "snelle" auto wil, koop een Ferrari. Wil je een "Volkswagen"? Koop dan een Bentley Continental GT.

Wanneer je echter een "perfecte" auto wil, dan koop je simpelweg een DB9!

Bron: Top Gear
Dit artikel verscheen 13 jaar geleden voor het eerst. De laatste
aanpassingen
Bij aanpassingen moet gedacht worden aan het herstellen van taalfouten, kromme zinnen, feitelijke onjuistheden en verbroken hyperlinks.
werden 1 jaar geleden doorgevoerd. Mocht je onverhoopt een onvolkomenheid zien, neem dan contact met ons op door middel van onderstaande knop.
Mail de redactie