Tonic is een koolzuurhoudende frisdrank met kinine, het kenmerkende ingrediënt wat de bittere smaak levert. Tonic wordt veelal geserveerd met een schijfje citroen en een stamper om het citroensap eruit te persen in het glas. Als longdrink wordt het wel gemixt met gin tot gin-tonic.
6 februari 2013 2 min. leestijd
De geschiedenis van tonic gaat terug naar het jaar 1636. In dat jaar werd de vrouw (de Countess of Chinchon) van de Spaanse Gouverneur in Peru ernstig ziek van Malaria. Haar echtgenoot smeekte de Incas om voor een tegengif te zorgen. De Incas gaven haar daarop een drankje waarin de een extract van de bast van de Kinaboom was verwerkt.
Dit drankje tegen koorts en malaria werd vervolgens in Europa geïntroduceerd en mede door de populariteit onder de Britse officieren in India kon Peru op den duur niet meer aan de vraag voldoen en stegen de prijzen voor kinine tot astronomische hoogte. Om een graantje van deze welvaart mee te pikken werden in 1862 zaadjes van de kinaboom naar Indonesië gesmokkeld en de Nederlanders begonnen met het verbouwen van de Kinaboom en de productie van Kinine op Java.
Rond 1870 ging Schweppes & Co tonic als koolzuurhoudende frisdrank produceren. De hoeveelheid kinine werd verlaagd, maar nog steeds geeft kinine de bittere smaak aan Tonic.
Schweppes is niet de enige producnt van tonic. Ook Coca Cola maakt tonic onder de merknaam Kinley en ook Royal Club brengt haar eigen tonic op de markt. In Nederland maakt United Soft Drinks (bekend van AA-Drink en Raak limonade) de Original London Tonic en zou aanzienlijk minder suiker bevatten dan de andere Tonics, waardoor de bittere smaak van kinine beter tot zijn recht komt. London Tonic is verkrijgbaar bij Jumbo Supermarkten.
Sinds enkele jaren zijn er nieuwe initiatieven om een hoogwaardige tonic te maken om te verwerken in coctails. Een voorbeeld hiervan is QTonic.
Dit drankje tegen koorts en malaria werd vervolgens in Europa geïntroduceerd en mede door de populariteit onder de Britse officieren in India kon Peru op den duur niet meer aan de vraag voldoen en stegen de prijzen voor kinine tot astronomische hoogte. Om een graantje van deze welvaart mee te pikken werden in 1862 zaadjes van de kinaboom naar Indonesië gesmokkeld en de Nederlanders begonnen met het verbouwen van de Kinaboom en de productie van Kinine op Java.
Rond 1870 ging Schweppes & Co tonic als koolzuurhoudende frisdrank produceren. De hoeveelheid kinine werd verlaagd, maar nog steeds geeft kinine de bittere smaak aan Tonic.
Schweppes is niet de enige producnt van tonic. Ook Coca Cola maakt tonic onder de merknaam Kinley en ook Royal Club brengt haar eigen tonic op de markt. In Nederland maakt United Soft Drinks (bekend van AA-Drink en Raak limonade) de Original London Tonic en zou aanzienlijk minder suiker bevatten dan de andere Tonics, waardoor de bittere smaak van kinine beter tot zijn recht komt. London Tonic is verkrijgbaar bij Jumbo Supermarkten.
Sinds enkele jaren zijn er nieuwe initiatieven om een hoogwaardige tonic te maken om te verwerken in coctails. Een voorbeeld hiervan is QTonic.
Dit artikel verscheen 12 jaar geleden voor het eerst. De laatste
Mail de redactieaanpassingen
Bij aanpassingen moet gedacht worden aan het herstellen van taalfouten, kromme zinnen, feitelijke onjuistheden en verbroken hyperlinks.
werden 6 jaar geleden doorgevoerd. Mocht je onverhoopt een onvolkomenheid zien, neem dan contact met ons op door middel van onderstaande knop.